“Help, mijn baas remt mijn ontwikkeling!”
In mijn beleving is een van belangrijkste taken die hebt als leidinggevende dat je zorgt voor een omgeving en sfeer waarin medewerkers zich kunnen ontwikkelen en dat je dit actief stimuleert. Het verbaast mij dan ook dat ik toch nog steeds mensen ontmoet die mij vertellen dat hun baas hen niet ondersteunt in hun ontwikkeling en zelfs deze tegenhoudt. Zegt dit iets over de betreffende medewerkers of iets over hun baas?
Tegenwoordig hebben de meeste organisaties wel geregeld binnen het HR-beleid dat elke medewerker jaarlijks met de leidinggevende hun persoonlijke ontwikkeling bespreken. Mijn ervaring is dat de kwaliteit van dit soort gesprekken heel uiteenlopend kan zijn. Het meest summiere ontwikkelplan wat ik ooit heb gezien, bestond maar uit een paar woorden: “Kan niets meer ontwikkelen”….ondertekend door medewerker en leidinggevende… Dit is natuurlijk enorm treurig, want ik ben overtuigd dat elke medewerker, hoe oud of hoe lang al werkzaam binnen een afdeling, iets te ontwikkelen heeft. Al is het maar dat je met elkaar het gesprek voert op welke manier je zorgt dat je inzetbaar en vitaal blijft. Dit is de verantwoordelijkheid van zowel medewerker als leidinggevende.
Gelukkig zijn er ook veel mensen die zich graag willen ontwikkelen, gericht op de huidige functie of om door te groeien naar een volgende stap. Gerichte ontwikkelplannen zie ik echter vaak alleen voor geoormerkte talenten, hipo’s en trainees. Dit is echter maar een klein percentage van de totale werkzame populatie. De ontwikkelplannen van de stabiele middenlaag bestaan vaak alleen maar uit cursussen en workshops die gevolgd willen gaan worden. Een gedegen loopbaanontwikkelplan over een overzichtelijke periode heb ik helaas nog niet vaak gezien voor deze groep. Terwijl werken aan inzetbaarheid juist voor deze groep essentieel is, zowel voor de medewerker zelf als voor de organisatie als geheel.
Wat maakt het zo moeilijk voor leidinggevenden om hun mensen te ondersteunen in hun ontwikkeling? Juist de medewerkers die zich graag zelf willen ontwikkelen zijn vaak de medewerkers die je graag in je team hebt, omdat zij betrokken en gedreven zijn, zich graag inzetten voor extra klussen en omdat ze zich graag willen bewijzen in positieve zin. Het zou dan voor de leidinggevende inspirerend moeten zijn om deze ontwikkeling mede vorm te geven, maar toch gebeurt dit soms maar mondjesmaat. Het is natuurlijk wel zo dat je de medewerker ontwikkelt voor een ander, want zodra iemand voldoende bagage heeft zal hij of zij willen uitvliegen naar een volgende stap. Zou het echt deze korte termijn en ook wel egoïstische gedachten zijn die hieraan ten grondslag liggen?
Ik ben benieuwd hoe jij hier tegen aan kijkt. En ken jij voorbeelden van organisaties die dit wel goed geregeld hebben?
Zie uit naar je reactie!
Labels:inzetbaarheid, ontwikkeling, persoonlijke ontwikkeling